Vandaag in FolkIt! aandacht voor de Zweedse groep Garmarna. Dit programma begint met Herr Olof van hun debuut-CD uit 1993. Dat lied werd in 1976 ook opgenomen door Folk Och Rackare, een Zweeds- Noorse groep die een van de inspiratiebronnen was voor Garmarna. Aan het eind van dit programma nog een ander lied dat ooit door Folk Och Rackare werd opgenomen: Vänner och Fränder.
Garmarna werd in 1990 opgericht door violist Stefan Brisland-Ferner, en gitaristen Gotte Ringqvist en Rickard Westman. Al snel voegt drummer zich bij de band. En op zoek naar een compensatie voor de wat duistere klank van de band wordt zangeres Emma Härdelin gevonden.
Enerzijds wordt inspiratie gehaald uit de Zweedse volksmuziek, anderzijds worden steeds meer spannende elementen als Afrikaanse drums en zang toegevoegd.
Ter gelegenheid van de 900e geboortedag van Hildegard von Bingen in 1998 gaf Garmarna een aantal concerten in kerken waarin ze hun interpretaties lieten horen van werken van Von Bingen. Op hun CD Vedergällningen uit 1999 is daarvan één stuk terug te vinden: Euchari. Daarna de CD ‘Hildegard von Bingen’ uit 2001.
Op 9 augustus in FolkIt aandacht voor een andere Zweeds band Hoven Droven, en op 13 september Triakel met leden van Garmarna en Hoven Droven.
De leden van de Deens- Zweedse groep Penny Pascal hebben hun sporen verdiend in de Scandinavische folk scene. Ze beschouwen de band als een overdrukventiel voor de andere bands waarin ze spelen.
De nieuwe CD van de bekende Deense groep Phønix heet ‘Hvad intet øre hørte end’ (Deens voor ‘Wat geen oor hoorde’). Zoals vaker gebeurde in de traditie van de Deense volksmuziek werden oudere ballades en dansen voorzien van nieuwe teksten. De teksten van de hymnen die zo ontstonden hadden vaak een religieuze inhoud. Op deze CD voorbeelden daarvan.
Op de CD Pernambuk van Kristine Heebøll (viool) en de Finse pianist Timo Alakotila een muzikale ontdekkingsreis in 11 composities van Kristine Heebøll. Heebøll is vooral bekend van Trio Mio, een van de toonaangevende folkgroepen van Denemarken.
Daarnaast is ze als violiste en componiste ook te horen in andere verbanden.
playlist:
Penny Pascal. Wreck. (Grand Voyager, 2019; 04:25)
Phønix. Igennem nat og trængsel. (Hvad intet øre hørte end, 2019; 02:59)
Phønix. Guds godhed vil vi prise . (Hvad intet øre hørte end, 2019; 03:07)
Bragr. Polska efter Gelotte. (Live at Engelsholm Castle, 2020; 02:32)
Bragr. Trall/ Kong Humble. (Live at Engelsholm Castle, 2020; 04:08)
Stundom. Moderdrøm (Stundom, 2020; 04:13)
Scotia Nostra. Granny’s Hieland Hame; Lady Louden; Donald MacLeod’s Reel (trad). (Gammel Venskab, 2019; 04:23)
Tradish. High Germany. (Handmade Tales, 2019; 02:43)
Tradish. Let me out to let me in. (Handmade Tales, 2019; 03:13)
Andreas Tophøj & Rune Barslund. Fem får, fire geder / Thomsens slædetur. (Trails and Traces, 2020; 04:24)
Andreas Tophøj & Rune Barslund. Crossing the Atlantic / The Big Catch. (Trails and Traces, 2020; 03:25)
Andreas Tophøj & Rune Barslund. Dronningholmvejs Trippevals. (Trails and Traces, 2020; 02:48)
Kristine Heebøll, feat. Timo Alakotila Pernambuk. Molmarcipanvals. (En opdagelsesrejse i 11 kapitler, 2020; 04:08)
Kristine Heebøll, feat. Timo Alakotila Pernambuk. Pernambukpolska 50 er det nye 15. (En opdagelsesrejse i 11 kapitler, 2020; 06:13)
Kristine Heebøll, feat. Timo Alakotila Pernambuk. Bryllupsmarch til Mille og Anders. (En opdagelsesrejse i 11 kapitler, 2020; 06:27)
alle CDs in dit programma, behalve 6, verschenen bij het Deense label GO’Danish Folk Music
Vandaag in FolkIt! aandacht voor twee bands uit de Auvergne: Aligot Eléments en La Machine.
De Franse Auvergne staat bekend om z’n dansmuziek en met name doedelzak en draailier die daaraan z’n typische klank geven. Elementen die ook hoorbaar zijn bij de twee groepen die in dit programma te horen zijn. Aligot Eléments bestaat uit 6 personen en haast evenzoveel muzikale invloeden:
François Breugnot: viool, tenorviool, fluit, zang, percussie
Philippe Faurie: gitaar en zang
Daar waar Aligot Eléments rock en jazz vermengt met de oorspronkelijke muziek uit de Auvergne blijft La Machine dichter bij de oorsprong. Daarbij is de samenzang, net als de aanwezigheid van doedelzak en draailier, kenmerkend voor het geluid.
La Machine bestaat uit 4 personen:
Julien Barbances (o.a. zang, doedelzak, viool)
Gregory Jolivet (draailier, zang)
Marc Riou (percussie, zang)
Jean-Laurent Cayzac (o.a. contrabas, gitaar en zang)
playlist:
La Machine. La clef sous la porte. (Les Rôdeurs, 2006; 02:05)
Aligot Eléments. Tiennet: La Mantille – Tiennet – Les Poules Huppees – Carnaval Passe – La Cha…. (Les Revoltes du Pounti, 2000; 04:56)
Aligot Eléments. Transcorrezien. (Les Revoltes du Pounti, 2000; 05:49)
Aligot Eléments. Aubracite / Filer Sous Le Vent. (Le Signal du Luguet, 2003; 04:28)
Aligot Eléments. Salle De Bains: Salle De Bains – Dans Les Yeux De Marie. (Les Revoltes du Pounti, 2000; 08:30)
Aligot Eléments. La Plaine Jacquot. (Les Revoltes du Pounti, 2000; 04:43)
La Machine. Tes histoires – Les cartes (valses à 5 temps). (Les couleurs, 2011; 04:16)
La Machine. Dessus le Pont de Bayonne (Chanson). (Super Gain, 2016; 04:51)
La Machine. Paco, Fontfrin (bourrée 2 temps, bourrée 3 temps). (Super Gain, 2016; 03:31)
La Machine. L’âne. (Il est encore temps, 2007; 02:49)
La Machine. L’alouette et le merlot. (Les couleurs, 2011; 03:57)
La Machine. Vive la jeunesse (ronde). (Les couleurs, 2011; 03:28)
La Machine. Virginie. (Il est encore temps, 2007; 03:24)
La Machine. Mariez-moi. (Les Rôdeurs, 2006; 03:31)
Värttinä [wiki-eng] [wiki-nl] begon in 1983 als een jeugdproject van de zusjes Sari en Mari Kaasinen in het dorpje Rääkkylä, in het Finse Noord Karelië. De zussen waren toen 11 en 15 jaar oud. Ze begonnen, daartoe aangezet door hun moeder, met het voordragen van gedichten en ze namen, onder de naam Värttinä, deel aan een jeugdkunstwedstrijd. Ze drongen door tot de finale maar wonnen niet. Een jaar later besloten ze te zingen en wonnen ze de wedstrijd wèl. In 1985 werd de groep uitgebreid met enkele mannen. Aanvankelijk bestond het repertoire uit voornamelijk volksliedjes.
Toenemende populariteit in Finland zorgde ervoor dat veel kinderen uit het dorp bij Värttinä wilden horen. De zangeressen werden op een zeker moment begeleid door 21 kinderen. Bestond de basis aanvankelijk uit volksmuziek uit Finland, later zijn er steeds meer eigen composities. Wat verder opvalt is de veelheid aan personele wijzigingen. Dat had onder meer te maken met de leeftijd van de leden: veel daarvan zaten nog op de middelbare school. En met hun diploma in de hand verlieten ze de groep. Tòch blijft de vokale bijdrage van drie dames, waaronder Mari Kaasinen, bepalend voor het geluid van de groep. Van de zussen Mari en Sari Kaasinen is Mari tot het einde deel uit blijven maken van Värttinä. Sari sloeg ondertussen een andere weg in en studeerde aan het Sibelius Conservatorium in Helsinki, met een bijzondere belangstelling voor volksmuziek uit haar geboortestreek Karelië. In 2009 promoveerde ze. Ondertussen hield ze zich bezig met componeren en doceren. Ook is ze veelvuldig te horen in eigen bands zoals Sari Kaasinen & Otawa, samen met Karoliina Kantelinen die ook deel heeft uitgemaakt van Värttinä. nog meer: Mari Kaasinen richtte op 11-jarige leeftijd Värttinä op (op folkforum.nl)
Susan Aho en Johanna Virtanen (beiden ooit lid van Värttinä) vertegenwoordigden Finland bij het Eurovisie Songfestival vn 2010.
Het accordeon is een veel gebruikt instrument in de folkmuziek maat staat helaas niet in een erg hoog aanzien. Er zijn veel varianten, zoals trekzak, bandoneon, het chromatische en het diatonische accordeon om er een paar te noemen.
In deze FolkIt twee accordeonduo’s uit Frankrijk: Les Zéoles en Duo TTC. Beide zijn vooral actief in het balfolk-circuit maar laten op hun CD’s horen dat hun muziek ook buiten deze context het beluisteren waard is.
Duo TTC werd opgericht in 2009 en bestaat uit Thomas Restoin en Tiennet Simonnin, beiden op chromatische accordeon. maakt af en toe uitstapjes naar klassieke muziek, jazz, disco of variété.
De Gus Viseur-prijs, die elk jaar wordt toegekend aan getalenteerde accordeonisten, werd in 2014 gewonnen door Thomas en Tiennet voor de CD “Aux objets trouvés“.Les Zéoles bestaat uit Amélie Denarié op diatonische accordeon, en Anne Guinot op chromatische accordeon. Beiden hebben een klassieke opleiding gehad en Les Zéoles werd opgericht in 2006.
playlist:
Duo TTC. Louisette / Les harcouettes. (Aux objets trouvés, 2013; 04:14)
Duo TTC. Soleil d’avril. (La valse à Viseur, 2017; 05:27)
Duo TTC. Kost ar what ?. (La valse à Viseur, 2017; 03:28)
Duo TTC. Flâneuse. (Aux objets trouvés, 2013; 03:31)
Duo TTC. Gavotte de l’avent / La petite fugue. (La valse à viseur, 2017; 05:21)
Duo TTC. La valse à viseur. (La valse à Viseur, 2017; 03:27)
Les Zéoles. Max et Wolfgang. (Arborescences, 2018; 04:04)
Les Zéoles. Le mercredi c’es sashimi / Smoothie (scottish). (Urban Rhapsodie, 2015; 05:24)
Les Zéoles. Cailloux blancs. (Arborescences, 2018; 05:18)
Les Zéoles. Cello (gavotte de l’Aven). (Urban Rhapsodie, 2015; 05:23)
Les Zéoles. La P’tite Bête. (Sur Mesure, 2012; 05:12)
Les Zéoles. Les p’tits boniments. (Arborescences, 2018; 04:11)
Vandaag in FolkIt! De Poolse band Kapela Ze Wsi Warszawa oftewel de Warsaw Village Band zoals de band buiten Polen vaak wordt genoemd. De band wordt in 1997 opgericht, in de tijd dat Polen een economische groei doormaakt nadat het het communisme achter zich gelaten heeft.
De dubbelzinnige naam, “Warschau dorps band”, is bewust gekozen om daarmee duidelijk te maken dat, aanvankelijk door het communisme en vervolgens door de globalisering, Polen z’n culturele identiteit verliest.
De band gaat, volgens z’n creatief manifest, in tegen de overheersing door massacultuur, en gaat op zoek naar oude mensen die bijna vergeten muziekstijlen en instrumenten beheersen voordat het te laat is. Deze traditie vormt de grote inspiratiebron van de Warsaw Village Band.
playlist:
Kapela Ze Wsi Warszawa. Fishie (Rybicka). (Wykorzenienie (Uprooting), 2005; 03:57)
Kapela Ze Wsi Warszawa. Polka Ryfka. (Swieto Slonca (CD), 2015; 03:53)
Kapela Ze Wsi Warszawa. I’ve Met The Girl. (Infinity, 2009; 03:34)
Kapela Ze Wsi Warszawa. Starozina. (Re:akcja Mazowiecka, 2017; 04:53)
Kapela Ze Wsi Warszawa. Leeec. (Swieto Slonca (CD), 2015; 04:50)
Kapela Ze Wsi Warszawa. Hola Byski Hola. (Nord, 2012; 04:39)
Vandaag in FolkIt! aandacht voor Maria Mazzotta, een van de meest karakteristieke muzikale persoonlijkheden van de muziek van Zuid-Italië. Van haar verscheen op 10 januari, eergisteren dus, de CD ‘Amoreamaro’. Van die CD in dit programma enkele stukken. Eerst een paar stukken van andere recente CDs waarop Mazzotta te horen is.
Maria Mazzotta studeerde aan het “Tito Schipa” Conservatorium in Lecce, Zuid Italië, en niet ver van Albanië. Ze maakte er kennis met de pizzica-dansen van Salento. Tussen 2000 en 2015 maakt ze deel uit van Canzoniere Grecanico Salentino. De invloed van deze muziek is veel te horen in haar stukken, maar ook is haar belangstelling voor muziek uit de Balkan van invloed op haar muziek. Ze neemt met de Albanese cellist Redi Hasa twee CDs op waarvan in dit programma verschillende stukken te horen zijn.
In het titelnummer en een van de hoogtepunten van haar nieuwe CD “Amoreamaro” traditioneel ritmes die een zieke wereld willen genezen. Op deze CD stukken die over het algemeen Italiaans van stijl zijn, met bijvoorbeeld ook “Rosa canta e cunta” van de Siciliaanse Rosa Balistreri.
playlist:
Redi Hasa, Maria Mazzotta. Dumbala Dumba. (URA, 2014; 01:44)
Jaren geleden, toen ik begon eens per maand een aflevering van FolkIt samen te stellen, had ik een paar plannen. Eén daarvan was om een programma te maken over Csókolom en Anti von Klewitz. Immers: zo’n tien jaar geleden heb ik een paar concerten gezien die veel indruk op me maakten. Echter: pogingen om weer met ze in contact te komen mislukten steeds. Daarom besloot ik een paar maanden geleden dat de december-aflevering er moest komen, desnoods zonder ruggespraak met de hoofdpersoon. Wie schetst mijn verbazing toen ik, terwijl ik het programmamateriaal de dag ervoor had ingeleverd, ineens tòch antwoord kreeg op mijn mail. Ik was geïnteresseerd in Anti’s verleden omdat ik hoopte daar een verklaring te vinden voor de bruisende, levendige interpretatie van de Hongaarse/ Roeneense/ … muziek. En eigenlijk vind ik haar antwoord zo verhelderend dat ik het, vrijwel ongewijzigd, op deze pagina zet.
Ik heb er eigenlijk niets op tegen om over mijn verleden te praten, als het achteraf van belang blijkt te zijn voor begrip van mijn muzikale ontwikkeling.
Dat die zó en niet anders is verlopen heeft zeker ermee te maken dat wij steeds maar bleven verhuizen. Zo leerden wij dat niets zeker is en dat je niets vast kan houden. Wij hadden, als kind, dus ook enorm veel heimwee naar het land dat wij net had moeten verlaten.Een manier om te overleven was snel de nieuwe taal te leren, waardoor je ook van binnen veranderde en je aanpaste aan land en mensen, aan de manier van praten, denken, voelen en waar ze om huilen en waar ze om lachen. De humor is zeer belangrijk!
Al dat wordt ook in de muziek van een land weerspiegeld. En toen wij op de Balkan woonden was het net de tijd, waar taal en muziek een grote rol begon te spelen in de ontwikkeling van ons leven als kind: zo tussen het 4e en het 7e levensjaar. Omdat men dus geen land mocht hebben als “heim” zocht je het in dingen die je of mee kon nemen (zoals muziek, liederen en de taal) of die je overal terugvond: geuren, kleuren, vrienden.
Ik heb nooit geprobeerd de Hongaarse muziek en die van de Balkan statisch uit te voeren, juist omdat ik zag, dat het gelogen zou zijn. Alles veranderd steeds, had ik gezien: zelfs wie de grote vijand was veranderde elke vierde jaar: Amerikanen, Serviërs, Zweden. Dat nam je snel niet meer serieus. In de verpakking zat toch alleen een mechanisme. De inhoud was dus uitwisselbaar.
Daarom heb ik zoveel goede vrienden onder de zigeuners. Zij weten ook dat muziek een reiziger is, die steeds andere kleren aantrekt die bij het nieuwe, het andere land passen. Een taal die verrijkt door het bewegen.
Maar waarom ik deze en geen andere muziek maak, dat weet ik zelf niet zo goed. Je weet ook niet altijd, waarom je van iemand houdt. Het is een beetje als met familie: je kiest je broers en zussen niet en bent toch een leven lang met hen verbonden.
Misschien verklaart dat een beetje het wat en wie, als niet het waarom van mijn muzikale pad en keuzes?
uit een andere mail van Anti:
…over muziek, dat heeft met mij en toch niet met mij te maken. Ik merk het altijd weer wat voor een eigenwijs en autonoom dier dat dat is, de muziek. Ze heeft je niet echt nodig maar je mag meerijden…
playlist:
Csókolom. Amari Szi, Amari. (May I Kiss Your Hand, 1998; 03:06)
Csókolom. Ants. (Dog Daze, 2006; 03:32)
Csókolom. Szatmári/Csókolom/Szatmári. (May I Kiss Your Hand, 1998; 03:47)
Csókolom. Szerelem/Lörincreve (in A). (May I Kiss Your Hand, 1998; 05:18)
* 
In deze FolkIt twee accordeonduo’s uit Frankrijk: Les Zéoles en Duo TTC. Beide zijn vooral actief in het 
Vandaag in FolkIt! De Poolse band Kapela Ze Wsi Warszawa oftewel de Warsaw Village Band zoals de band buiten Polen vaak wordt genoemd. De band wordt in 1997 opgericht, in de tijd dat Polen een economische groei doormaakt nadat het het communisme achter zich gelaten heeft.
De dubbelzinnige naam, “Warschau dorps band”, is bewust gekozen om daarmee duidelijk te maken dat, aanvankelijk door het communisme en vervolgens door de globalisering, Polen z’n culturele identiteit verliest.
De band gaat, volgens z’n creatief manifest, in tegen de overheersing door massacultuur, en gaat op zoek naar oude mensen die bijna vergeten muziekstijlen en instrumenten beheersen voordat het te laat is. Deze traditie vormt de grote inspiratiebron van de Warsaw Village Band.
Vandaag in FolkIt! aandacht voor 
In het titelnummer en een van de hoogtepunten van haar nieuwe CD “
